Korporacja - recenzja

Tytuł: Korporacja
Autor : Paweł Loroch
Liczba graczy: 2-5 osób
Wiek: + 16 lat
Czas gry: 60-90 minut
Wydawnictwo: MDR Gry

Korporacja to kolejna gra ilustrowana przez Andrzeja Mleczkę, którą dla was recenzuje. 
Tym razem zadaniem graczy jest wspięcie się na sam szczyt korporacyjnej drabiny.

Elementy gry


Instrukcja - krótka, dobrze napisana, przystępna dla każdego.

Plansza - zawiera oddziały, oraz drabinę korporacji.

18 kart zadanie - każda karta to jeden przedmiot, którego potrzebuje dyrektor.

45 kart zdarzenie - każda karta dotyczy pozytywnych lub negatywnych sytuacji, jakie mogą nas dopaść w pracy.

27 kart donosy

29 kart bomba - wśród nich można znaleźć klika rodzajów kart.

7 kart do poruszania szują

1 żeton sklepu

3 żetony banan, 3 żetony czerwony telefon i 3 żetony fakap

10 pionków postaci i 5 podstawek

1 pionek szuja

18 żetonów drzwi - za każdymi drzwiami kryje się jakiś przedmiot.

54 żetony KPI - jest to waluta w grze.

1 kostka i klepsydra

10 żetonów postaci

Rozgrywka


Na środku stołu kładziemy planszę. Na polach drzwi należy położyć drzwi do poszczególnych pokoi. Obok planszy umieszczamy żeton sklepu i żetony bananów, telefonu i fakapu. W zasięgu każdego gracza należy umieścić też klepsydrę, pionek szuja i kostkę. Następnie należy potasować osobno wszystkie talie i położyć je obok planszy. Teraz każdy z graczy losuje 3 karty zadanie i dostaje 3 żetony KPI. Na koniec każdy otrzymuje pionek, oraz żeton postaci w wybranym przez siebie kolorze. Pionki trafiają na pole startowe sekretariat, a znaczniki postaci na drabinę kariery - na piętro 0.

Grę rozpoczyna gracz o najkrótszym stażu pracy i czyta na głos 1 z 3 wylosowanych wcześniej zadań. Następnie rzuca kostką i przemieszcza się o wskazaną liczbę oczek w kierunku dowolnie wybranego pokoju. Tam gracz z pola drzwi pobiera żeton drzwi, który zawiera przedmiot niezbędny do wykonania zadania. Aby zrealizować zadanie do końca, należy pobrany żeton drzwi dostarczyć na pole drzwi dyrektor. Po dostarczeniu żetonu trafia on poza planszę, a gracz za wykonanie zadania w nagrodę przesuwa swój znacznik postaci o 5 pięter do góry. W trakcie gry można trafić na kilka rodzajów pól:
- Sekretariat - jest to pole startowe.
- Pole zdarzenie - gracz ciągnie kartę z talii zdarzenie, odczytuje ją i postępuje zgodnie z opisem na karcie.
Przykładowe karty zdarzeń.
- Pole donosy - gracz ciągnie kartę z talii donosy i odczytuje ją. Następnie rzuca kością. Jeżeli wyrzuci liczbę oczek, która jest na karcie, pobiera z banku wskazaną na karcie liczbę żetonów KPI.
- Pole szuja - gracz ustawia pionek szuja na polu sekretariat. Następnie wszyscy gracze pobierają po jednej karcie szuja. Gracze kolejno przesuwają pionek szuja o liczbę pól ze swoich kart szuja, tak aby znalazł się on na polu zajmowanym przez pionek któregoś z graczy. Jeżeli to się stanie, gracz, którego dopadnie szuja, spada o 1 piętro w dół, a pionek i karty szuja trafiają poza planszę.
- Pole lizus - gracz rzuca kostką jeszcze raz i otrzymuje tyle żetonów KPI, ile wyrzuci oczek.
Gracz otrzymuje 5 żetonów KPI za wybitne podlizywanie się.
- Pole rolka papieru toaletowego - gracz potrzebuje odpoczynku i czeka jedną kolejkę.
- Pole drzwi marketing, księgowość, dział IT - gracz wybiera drzwi ze stosu żetonów drzwi. przedmiot niezbędny do wykonania swojego zadania i kładzie go u siebie na karcie zadanie. Dodatkowo gracz pobiera z banku 2 żetony KPI.
- Pole drzwi dyrektor - jest to gabinet dyrektora, tutaj należy dostarczyć drzwi z przedmiotami, aby wykonać zadanie.
- Pole dystrybutor z wodą, faks, ksero, telefon - gracz pobiera za wejście na jedno z tych pól 1 żeton KPI.
- Pole bomba - gracz ciągnie kartę bomba. Wśród kart znajdują się karty: gra słowna, pojedynek wzrokowy, papier-kamień-nożyce, bomba, świnia. Większość kart to pojedynki pomiędzy graczami, choć znajdziemy też kartę bomba (gracz oddaje do banku 1 żeton KPI), oraz kartę świnia, która pozwala pobrać od innego gracza żetony KPI wskazane na karcie.

Za żetony KPI gracze mogą robić zakupy w sklepie. Kupować można dostępne żetony, które następnie można umieścić na polach planszy. Jeśli jakiś gracz przejdzie przez pole z żetonem banan, to zatrzymuje się na tym polu, a właściciel żetonu dostaje od przeciwnika 1 żeton KPI. Podobnie dzieje się przy wejściu na pole z telefonem, z tym, że gracz dodatkowo musi wrócić na pole sekretariat. Gracz, który wejdzie na pole z żetonem fakap, traci przedmiot, który niesie do dyrektora. Przedmiot wraca na odpowiednie pole drzwi, z którego został pobrany, natomiast właściciel żetonu fakap pobiera do kolegi 1 żeton KPI. 

Każdy z graczy w trakcie swojego ruchu może wymienić 4 żetony KPI, przesuwa się jedno piętro do góry na drabinie.

Zwycięzcą zostaje gracz, który pierwszy dotrze na ostatnie piętro korporacyjnej drabiny lub pierwszy wykona wszystkie trzy zadania z karty.
Gracz zielony musi dostarczyć te przedmioty swojemu szefowi.

Podsumowanie

Gdy po raz pierwszy przeglądnąłem sobie zawartość gry Korporacja i Kariera Polityczna, wydawało mi się, że pewnie to ta pierwsza będzie grą lepszą. Okazało się być jednak odwrotnie. Korporacja wygląda na grę trochę bardziej rozbudowaną, głównie za sprawą planszy, ale nie do końca jest to zaleta. Generalnie chodzi mi o to, że jeśli gracie w 5 osób, to rozgrywka się dłuży. Całość trwa trochę zbyt długo, a to w połączeniu z niezbyt genialną mechaniką powoduje, że pod koniec rozgrywki zaczyna się nam nudzić, a przynajmniej mi i kilku osobom, z którymi ogrywałem grę. Jednak osoby aż tak bardzo nie wciągnięte do tego hobby bawiły się całkiem dobrze.

To co mi jeszcze przeszkadza to losowość. W Karierze Politycznej losowość nie była aż tak widoczna albo przynajmniej nie przeszkadzała. W tej grze czasami denerwuje. Jest to jednak gra dla tzw. okazjonalnych graczy. Widać to m.in po zasadach,  które są bardzo proste i zostały zawarte w zaledwie trzech stronach, więc z ich przyswojeniem nie ma problemu.

Gra wykonana jest bardzo solidnie. Wszystkie elementy na pewno szybko nie ulegną zniszczeniu. Dodatkowym plusem jest występujący w grze humor. Wiele kart zawiera rysunki, które wraz z zawartym na nich tekstem skutecznie umilają rozgrywkę. Kolejny raz gratulacje dla pana Andrzeja Mleczki.
Podsumowując: Jeśli dopiero zaczynacie przygodę z grami planszowymi i chcecie zakupić sobie łatwą, niezobowiązującą gierkę to Korporacja powinna sprawdzić się całkiem dobrze. Jednak jeżeli graliście już w kilka gier, to Korporacja raczej bardzo pozytywnie was nie zaskoczy i lepiej poszukać czegoś innego.


MOJA OCENA - 7/10




Dziękuje wydawnictwu MDR Gry za udostępnienie egzemplarza gry do recenzji.
Korporacja - recenzja Korporacja - recenzja Reviewed by das on lutego 21, 2016 Rating: 5

Related Posts No. (ex: 9)